پاسخ احمد توکلی به نامه کروبی: آماده دريافت مستندات از تعديات مورد ادعای شما هستم، فارس

خبرگزاری فارس: رئيس مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در پاسخ به نامه کروبی خطاب به وی گفت که آماده دريافت مستندات از تعديات مورد ادعای دبيرکل حزب اعتماد ملی است.

به گزارش خبرگزاری فارس، احمد توکلی نماينده مردم تهران و رئيس مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در پاسخ به نامه کروبی که نسخه‌ای از آن در اختيار خبرگزاری فارس قرار گرفته است، آمادگی خود برای دريافت مستندات کروبی اعلام کرد.

بر اين اساس متن کامل پاسخ توکلی به به کروبی به اين شرح است:

"باسمه تعالی"

برادر ارجمند جناب آقای مهدی کروبی

با عرض سلام و احترام و آرزوی قبولی طاعات؛

پاسخ مورخ ۳/۶/۸۸ جنابعالی به نامه مورخ ۳۰/۵/۱۳۸۸ اينجانب حاوی مطالب متنوعی بود که اکثراً ناظر بر نامه بنده نبود. به همين دليل ذکر چند نکته ضروری می‌نمايد:

۱. قصد من ارزيابی کل ماجراهای پيش و حين و پس از انتخابات نبود. انتخاباتی که با فضای باز رقابتی استثنايی خويش، نمايش اقتدار و آبروی سياسی ايران اسلامی بود و با جلب مشارکت ۸۵ درصدی مردم، می‌توانست طمع دشمنان را به تغيير نظام به ياس تبديل کند و راهبرد براندازی را به تمکين در برابر اراده ملت ايران مبدل سازد. ولی در اعتراض به نتيجه، با عدم تمکين به روشهای قانونی و توقعات فرا قانونی، همراه با عوامل زمينه ساز ديگر، به تلخ‌ ترين حادثه سياسی بعد از انقلاب تبديل شد، که حوادث بعدی بسيار بر تلخی آن افزود.

اگر کاوش در اين پديده‌ها هدف بود، بايد از کارهايی ياد ميشد که پيروز و ناپيروز انتخابات يا عاملان نارضايتی‌های متراکم سال‌های متمادی، کردند که نمی‌بايست می‌کردند و کارهای زيادی که نکردند و می‌بايست می‌کردند. آنگاه سهم هر کدام در آن شيرينی‌ها و اين تلخی‌ها به عنوان محرک يا مسبب يا مباشر معلوم می‌گرديد.

۲. قصدم به وضوح، اين هم نبود که شما را به تسليم در برابر مظالم بر مردم دعوت کنم؛ بلکه خود چنين نکرده ام و صريحاً شما را نيز از سستی در اين راه بر حذر داشتم. در نامه خويش سعی کردم راه درست اعتراض به عملکردهای حاکميت و پيگيری حقوق مردم يا حقوق شخصی را هديه کنم و تذکر دهم که وقتی دشمنان قسم خورده بر امواج حاصل از کار من و شما سوار می‌شوند و کشتی خود را می‌رانند، چگونه بايد از حق دفاع کرد؛ که اولاً به اجزاء سالم و صاحب قدرت حاکميت برای اصلاح نقاط سياه بيدار باش داد و آنها را تشويق و تقويت کرد؛ ثانياً بهره برداری دشمنان را محدود ساخت. ظاهراً به رغم صراحت نامه، غفلت صورت گرفته است. خود نيز پيش از گفتن به جنابعالی چنين کرده‌ام و بحمدا... بی‌تاثير نيز نبوده است.

۳. از نقدهای صريح بنده به دولت برای توجيه کار خود شاهد آورده بوديد. فرق است بين نقادی مستند کارکرد يا رويکردهای دولت، که هر چه صريحتر و البته منصفانه‌تر باشد، نشانه بالندگی، آزادگی و مردمسالاری است، گر چه مستمسک دشمن واقع شود، و بين متوجه کردن کثيفترين نسبت‌های قابل بررسی نه اثبات شده، به حاکميت که ننگ بزرگی را متوجه تمام نظام می‌کند. زيرا نامه شما به يک سياستمدار صاحب منصب که خود جزء گله‌مندان و معترضان است نوشته شده بود نه خطاب به ارکان رسيدگی کننده قانونی به سلسله مراتب. اين فرق چندان به استدلال محتاج نيست، تصورش موجب تصديق است. اولی ممدوح است و لازم حتی اگر از آن سوء استفاده شود، و دومی مذموم است و محکوم، حتی اگر با انگيزه حق‌مدارانه باشد. در اين صورت فرقی نمی‌کند که زمينه حمله به نظام، امام، رهبری و مردم را مهدی کروبی فراهم کرده است يا احمد توکلی؛ هر کس باشد محکوم است و اگر امام رحمتا... عليه در قيد حيات بود، همان برخوردی را با آن کس می‌کرد که با حاصل عمرش يا با اصحاب ثمانيه در قضيه مک فارلين کرد. حالا مدارا بيشتر شده است و بايد قدر دانست.

۴. برای اينکه نامه نگاری‌ها در اين باب، که معلوم نيست ديگر نفعی برای کشور و مردم داشته باشد ادامه نيابد، اينجانب نيز به عنوان نماينده شما در خانه ملت آماده‌ام اگر مستنداتی از تعديات مورد ادعا وجود دارد از جنابعالی دريافت و با همه توان شخصی يا حقوقی‌ام آن‌ها را پيگيری کنم. اميدوار به نتيجه گرفتن هم هستم. می‌دانم، با لطفی که به بنده داريد، در اين ادعا تصديقم ميفرماييد.

بـرادر شما

احمد توکلی

۷/۶/۱۳۸۸