سید علی خامنه ای در نیویورک است، خبرنگاران ۲۰:۳۰ کجا هستند؟

مصاحبه اختصاصی جرس با سید علی خامنه ای :


صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران در روزهای پس از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری و کشته شدن جمعی از هموطنان مان در خیابان ها و بازداشتگاههای «غیراستاندارد»، به کرات برنامه هایی را کارگردانی کرده است که طی آن از طریق مصاحبه با اسامی مشابه با کشته شدگان در صدد تکذیب و تکذیب به شهادت رسیدن آنان بر آمده است.

ترانه موسوی اولین کسی بود که خبرنگاران رسانه ملی با ترتیب دادن مصاحبه ای در بخش خبری بیست و سی، در صدد بر آمدند تا ماجرای تجاوز و شهادت دختر جوانی به نام ترانه را که گفته می شد در مقابل مسجد قبای تهران دستگیر شده بود، تکذیب کنند. پس از انتشار این مصاحبه، شیخ مهدی کروبی افشا کرد که خانواده ترانه واقعی به دلیل احساس نا امنی سکوت کرده و کسانی که به نام مادر و خواهر ترانه در تلویزیون تحت نظارت رهبری جمهوری اسلامی ظاهر شده و کشته شدن ترانه موسوی را تکذیب کرده اند، از خانواده های یکی از چهره های سرشناس کشور هستند. به دنبال این افشا گری روزنامه جام جام نیز با انتشار نامه ای از خانواده ترانه تقلبی، از کروبی گلایه کرد که چرا با انتشار این خبرهای محرمانه با آبروی نظام بازی می کند و آب به آسیاب دشمن می ریزد.

پس از آن صدا و سیما بار دیگر با کارگردانی برنامه دیگری در صدد بر آمد تا کشته شدن فرد دیگری به نام احمد کارگر نجاتی را نیز تکذیب کند . بدین ترتیب ضمن مصاحبه با فردی به نام احمد نجاتی تلاش کردند تا اخبار مربوط به کشته شدن وی توسط سایت های خبری را از اساس کذب اعلام کنند؛ در حالی که سایت رسمی حزب اعتماد ملی با انتشار خبری به نقل از خانواده احمد اعلام کرده بود که فرزندشان  پس از دستگیری کشته شده است.  در همین رابطه یکی از افراد نزدیک به شیخ مهدی کروبی به خبرنگار جرس گفته است: خانواده احمد نجاتی با مراجعه به ستاد پیگیری وضعیت آسیب دیدگان و زندانیان، با ترس و هراس اعلام کرده که حتی پدر احمد نجاتی ساعت های طولانی بر مزار فرزندش می نشیند تا مبادا در این شرایط که صدا و سیما مرگ عزیزشان را انکار می کند، کسانی دست به نبش قبر وی بزنند.


سید علی خامنه ای واقعی کجاست؟

هنوز از خاطر بینندگان تلویزیون دولتی ایران نرفته که صدا و سیما  در پی کشته شدن ترانه موسوی اعلام کرد به خبرنگاران این سازمان متوجه شده اند در کشور تنها سه ترانه موسوی وجود دارد که از قضا یکی از آنها نیز به کانادا مهاجرت کرده است. ضروری دیدیم تا با اتکا به همین شیوه با یکی از کسانی که اسامی مشابه برخی افراد شناخته شده دارند، مصاحبه کنیم.  

بر اساسی اطلاعات به دست آمده تا کنون دو نفر به نام های سید علی خامنه ای در آمریکا زندگی می کنند. گفت و گوی کوتاه خبرنگار جرس با آقای خامنه ای را بخوانید:

- حتما می دانید که هیچ خبرنگار ایرانی تاکنون امکان مصاحبه با سید علی خامنه ای را نداشته است. لذا ضمن اینکه این افتخار را به بنده داده اید و من نیز تا همیشه قدردان خواهم بود، ممکن است بفرمائید چه شد که به درخواست مصاحبه ما پاسخ مثبت داده اید؟

-    وقتی درخواست مصاحبه شما رسید، چند روزی به آن فکر کردم، می دانستم که تنها به خاطر تشابه اسم فامیلی ام مورد توجه شما قرار گرفته ام.

[از پاسخ  علی چنین برداشت می کنم که از درخواست من دلگیر است و هرگز حاضر نیست به نام سید علی خامنه ای معروف مورد توجه قرار گیرد.]

ـ اما آقای خامنه ای، چند روز که چه عرض کنم به گمانم به چند ماه دارد می کشد و شما کمی دیر پاسخ ما را دادید. البته ما که هیمن پاسخ کوتاه را هم از بیت بزرگان هرگز به خیال هم نمی دیدیم.

- راستش خیلی مطمئن نبودم برای انجام مصاحبه، به نظر من با این سیستم و رژیم نمی شود به همان شیوه های بی شرمانه و وقیحانه که آنها بر ضد ما به کار می گیرند، عمل کرد. من فکر می کنم مردم و مخاطبان صدا و سیما و این برنامه های تاسف آور، به اندازه کافی از شعور و فهم بالایی برخوردار هستند که  داستان پردازی های این چنینی در یک رسانه فراگیر را باور نمی کند و حتی گاهی این داستان سازی ها مانند مصاحبه با سعیده پورآقایی را به عنوان جک های سیاسی فرض می کنند.

وقتی صدا و سمیا به سراغ نام های مشابه کشته شدگان می رود، دیدیم که به عنوان مثال خانواده ترانه موسوی آشکارا به نام همان ترانه ای  که خبر کشته شدن او در دنیا مخابره شده بود، مصاحبه می کردند. اما اینبار علی خامنه ای جوان نه تنها نمی خواهد به نام سید علی خامنه ای معروف مصاحبه کند، بلکه متواضعانه یک خبرنگار کنجکاو را هم به اخلاق توصیه می کند.

- قبول!  شعور بالای مخاطب و جوکی که در صدا و سیما هم دیگر نمی خنداند هم جای خود، ولی شما خودتان وقتی برنامه ترانه موسوی را دیدی، چه احساسی داشتی به عنوان کسی که هم اسم است با رهبری جمهوری اسلامی و کسی  که طبق قانون، نظارت صدا و سیما را هم  عهده دار است؟

- وقتی برنامه ترانه را دیدم و بعد نامه خانواده همین ترانه ای که با تلویزیون مصاحبه کرد، منتشر شد که تائید می کرد آنها خانواده ترانه واقعی نیستند، همان حالی را داشتم که ویدئوی کشته شدن ندا را می دیدم. تنفر تمام وجودم را گرفته بود، ولی در عین حال احساس می کنم که هدفی به زندگی ام اضافه شده. ارزشی که با دیدن این صحنه در وجود هم وطن هایم دیدیم متفاوت بود با حسی که شاید در گذشته داشتم.

- پس برعکس ترانه موسوی که از کانادا در برنامه  تلویزیونی جمهوری اسلامی شرکت کرده بود، شما در جریان مبارزات و  کشته شدن هم وطنانت هم قرار می گیری و اخبار سیاسی ایران را هم پیگیری می کنی ؟

- بله من به سیاست علاقه زیادی دارم اما بیشتر از آن عاشق ایران و ایرانیان و فرهنگ کشورم هستم.

- حالا شما بگوئید که علی خامنه ای جوان در نیویورک چه می کند؟

- ده سالی هست که از ایران خارج شده ام. چند سالی هم هست که درسم تمام شده است. مهندس کامپیوتر هستم.  هشت سالش را  در نیویورک زندگی کرده ام و طی این مدت دو بار به ایران سفر کرده ام که دفعه آخرش همین آخرین عید نوروز ما بود.

- تا به حال شنیده و ملاقات کرده ای کسی را که هم نام  شما یا  همان رهبری جمهوری اسلامی ایران باشد؟
- دقیقا نمی دانم چند نفر هستند که هم اسم من هستند؟

- به نظر باید بیشتر از سه ترانه موسوی ، ببخشید سه علی خامنه ای در ایران وجود داشته باشد.

- بله من هم همینطور فکر می کنم. باید خیلی زیاد باشد، اتفاقا چند روز پیش با کسی به نام فامیل خمینی در رستورانی در نیویورک شام خوردم که چند عکس یادگاری هم با هم انداختیم!

- لابد خیلی ها وقتی با شما آشنا می شوند اولین پرسش شان از شما در مورد تشابه اسمی تان است، صادقانه بگویید چه احساسی دارید در مواجهه با این نوع سوال ها خصوصا این روزها که با نامی مشابه نام شما سخنانی در جهان مخابره می شود که می دانید از چه جنس است؟

- احساس خجالت. احساس می کنم که باید هزار تا دلیل بیاورم تا ثابت کنم هیچ رابطه فامیلی ندارم با کسی که خودتان می دانید.

علی خامنه ای جوان، مبادی آداب تر و متواضع تر از آن بود که در برابر آن همه خشم و نفرتی که پس از دیدن صحنه کشته شدن ندا و فیلم ساختگی ترانه، تمام وجودش  را فرا گرفته بود، به شیوه جوک های نخ نمای این روزهای صدا و سیما اعتقادی داشته باشد و روند مصاحبه را به سمت طنز هدایت کند. به عنوان حرف آخر هم نشان v را کشید و گفت: “به امید پیروزی.”
به نقل از وبلاگ نوشته های مسیح علی نژاد